dinsdag 19 april 2011

Moet ik mijn vier ophalen?

 “Heb je als kind een onvoldoende op je rapport, dan krijg je voor dat vak bijles. Aan voldoendes wordt niet harder ‘getrokken’. Waarom moet je nou die vier voor Frans ophalen en niet van die acht voor economie een tien maken? Op dat gebied ligt immers je talent.” Aandachtig luister ik naar de presentatie van Marc Lammers tijdens de Week van de Ondernemer. De coach, die met de Nederlandse hockeydames goud won op de Olympische Spelen van 2008 in Peking, gaat verder. Mijn gedachten dwalen even af naar de Rotterdam marathon die ik twee dagen geleden liep.

Zenuwachtig luister ik in mijn startvak naar Lee Towers, die traditiegetrouw You’ll Never Walk Alone zingt. Dan zie ik in de verte blauwe rook van het kanon opstijgen. Even later mag ik eindelijk gaan lopen. Via de Erasmusbrug en IJsselmonde kom ik op de Spinozaweg heel relaxed over het 10 km punt en krijg even verderop een flesje water en een overheerlijk gelletje als lunch. Na nog een flink stuk door Zuid en nogmaals de Erasmusbrug, loopt Esther vanaf Blaak met me mee. Ik voel me sterk, let constant op een rustige ademhaling en lijk af te lopen op een persoonlijk record!

In het Kralingse Bos krijg ik plotseling last van een oude kwaal: ik word duizelig, mijn hartslag schiet omhoog en mijn marathon is eigenlijk voorbij. Ik sleep mezelf naar de finish om mijn medaille binnen te halen. Driekwart van de marathon heb ik sterk en goed gelopen, het is warm en relatief veel lopers hebben het zwaar. Toch geef ik mezelf voor deze marathon niet meer dan een vier. En het is niet de eerste vier.

Driekwart van de marathon heb ik sterk gelopen,
maar hier sleep ik mezelf naar de finish.
Als ik niet in Rotterdam was opgegroeid, had ik waarschijnlijk nooit een marathon gelopen. Maar in Rotterdam krijg je de marathongekte met de paplepel ingegoten. De Rotterdam marathon is en blijft geweldig: de vele lopers uit alle windstreken, de bandjes, het enthousiaste publiek, de stad.

Terwijl Marc Lammers verder praat, blijf ik nog even in gedachte. “Moet ik geen marathons meer lopen? Zal ik van die acht een tien gaan maken en me toeleggen op de korte afstanden? Of ga ik er alles aan doen om die vier op te halen?”


Op dit grafiek is mijn verval na 30 km duidelijk te zien.

zaterdag 9 april 2011

Marathonzenuwen

De marathon kan ik wel schieten. Toch loop ik 'Rotterdam' morgen weer.

Met marathons heb ik een haatliefde verhouding, want de afloop van mijn marathons zijn zo onvoorspelbaar als het weer. Bij wegevenementen van andere afstanden weet ik dat ik zal finishen binnen een bepaalde tijdmarge. Het verschil tussen een goede en een slechte 10 km is minder dan vijf minuten en voor een halve marathon niet meer dan zo'n acht minuten.

Voor de marathon ligt dat anders. Die beheers ik niet. Het verschil tussen een persoonlijk record (PR) of drie kwartier later helemaal kapot over de finish overkomen is heel klein. Juist daarom blijft die 42,2 km mij uitdagen. Totdat ik ‘m ooit echt beheers. Totdat het verschil tussen een PR en een slechte marathon hooguit een kwartier bedraagt.

Alles moet voor en op de marathondag naadloos in elkaar passen. Op de dag zelf zijn lopers afhankelijk van factoren als het weer en de vorm van de dag. Maar velen verschijnen niet eens aan de start. Ze zijn geblesseerd geraakt tijdens de omvangrijke trainingen. Anderen worden in de laatste twee weken voor de marathon ziek. Daarom loopt Esther geen marathons meer.

Morgen zijn de eerste twintig kilometer voorspelbaar. Ik start in een relatief laag tempo, waardoor ik heel relaxed over het 10 km punt op de Spinozaweg zal komen. Even verderop zullen mijn moeder en broer zien dat ik nog heel fit ben. Op dat moment heb ik nog geen flauw idee hoe mijn marathon zal eindigen. Wanneer ik bij Blaak langs mijn schoonouders kom, zit er ongeveer tweederde marathon op. Pas dan kan ik inschatten of het een PR gaat worden of dat ik als een zombie over de finish zal komen.

Zolang ik hem niet beheers, zal de marathon het enige wegevenement blijven waarvoor ik zenuwachtig ben. Toch ga ik nu mijn loopspullen vast bij elkaar zoeken. Morgen is de Rotterdam Marathon!